Zelden heeft een woord voor mij zoveel verschillende betekenissen gehad. Mensen gebruiken tijd om bijvoorbeeld gebeurtenissen vast te leggen, zodat ik kan zeggen dit gebeurd om zo en zo laat. Ik oriënteer me aan tijd.
Tegelijkertijd ervaar ik tijd als een rekbaar begrip. Terwijl het, het tegenovergestelde is. Een minuut duurt maar een minuut. Ik heb een paar minuten gewacht, maar het was een eeuwigheid. Ik heb een paar minuten gewacht, maar de tijd vloog voorbij.
Naarmate ik ouder word gaat de tijd sneller, Ik laat meer achter me en beleef de tijd misschien wel daardoor als sneller. Terwijl ik toen ik jonger was ik de tijd als eeuwig kon ervaren, het lukt me nooit om 18 jaar te worden, zei ik ongeduldig toen ik 14 jaar was.
Een eeuwigheid aan verschil met het beleven van tijd nu. Nogmaals ondanks dat de duur van de tijd vaststaat.
Tijd kan je zien als een stip aan de horizon. Maar ook als de duur tussen twee momenten. Ik fietste op straat, werd aangereden en toen ik weer bij kwam, lag ik in het ziekenhuis. Hoelang dat heeft geduurd, vroeg ik, Tijd refereert aan een moment. Realistisch gezien, kan ik alleen het moment beleven. De rest is illusie.
